ส่งงานน้ะคับ

<?php

โค้ดเปิดการสร้างข้อมูลของโปรแกรม php

$sql ="select * from student order by id asc ";

Select  หมายถึง เลือก

* หมายถึง เลือกทุกฟิลว์จากเทเบิล student

แล้วให้เรียงข้อมูลจากฟิลว์ชื่อ id ดยให้เรียงข้อมูลแบบ asc คือ การเรียงจากน้อยไปมาก

หากต้องการเรียงจากมากไปน้อยจะต้องใช้แบบ dasc

$query=mysql_query($sql) or die(mysql_error());

คือการประมวลผลคำสั่ง sql โดยใช้ฟังก์ชัน$query

Query  หมายถึง การประมวลผล

$num=mysql_num_rows($query);

mysql_num_rows คือ การเช็คข้างบนเร็คคอทว่าจากคำสั่ง sql ด้านบนมีกี่เร็ทคอท

echo $num;

การแสดงตัวแปรนำว่าค่าเท่าไหร่

?>

เครื่องหมายโค้ดที่แสดงถึงการจบโค้ดของ php

การบ้าน PHP


<?php $score=79;if($score<50){echo 'grade 0';}else if($score<56){echo 'grade 1';}else if($score<60){echo 'grade 1.5';}else if($score<66){echo 'grade 2';}else if($score<70){echo 'grade 2.5';}else if($score<76){echo 'grade 3';}else if($score<80){echo 'grade 3.5';}else{echo 'grade 4';}?>

ประวัติความเป็นมาของจักรยาน BMX ทำความรู้จักถึงความเป็นมา ต้นกำเนิด

จักรยานสองล้อรุ่นแรก ๆ ที่เป็นต้นแบบของจักรยานสองล้อในปัจจุบันมีกำเนิดขึ้นครั้งแรกเมื่อราวปี พ.ศ. 2343ในปี พ.ศ. 2408  ได้มีการผลิตจักรยาน 2 ล้อ รุ่นหนึ่งซึ่งมีตัวล้อเป็นเหล็ก  และมีขอบล้อทำด้วยไม้  กำลังเคลื่อนล้อได้มาจากแรงปั่นด้วยเท้าบนบันไดทั้งสองของรถจักรยาน  เหมือนกับในรถสามล้อถีบปัจจุบัน  ในช่วงต่อมาได้มีการใช้ล้อทำด้วยยาง    และในราวปี พ.ศ. 2423-2433  ขนาดของเส้นผ่านศูนย์กลางล้อหน้าได้ขยายใหญ่ขึ้นถึง 60  นิ้ว  ซึ่งทำให้มันสามารถเคลื่อนที่ได้เป็นระยะทางถึง 16  ฟุต จากการปั่นบันไดรถจักรยานหมุน 1 รอบ  อันมีผลให้มันสามารถวิ่งได้ด้วยความเร็วสูง  ทั้งในแนวราบและวิ่งลงเขาแต่สำหรับการขี่ขึ้นทางชันนั้นจะต้องออกแรงเป็นอย่างมาก นอกจากนั้นการที่จุดศูนย์ถ่วงของตัวจักรยานอยู่สูงทำให้มันมีแนวโน้มที่จะพลิกคว่ำหรือเกิดอุบัติเหตุได้โดยง่าย  ดังนั้น  ในราวปี พ.ศ. 2428  จึงได้มีการผลิตจักรยานรุ่นใหม่ที่มีรูปลักษณะเหมือนจักรยานสมัยใหม่ในปัจจุบัน  คือ ล้อทั้งสองมีขนาดเท่ากัน  และมีเฟืองที่บันไดรถ  เพื่อถ่ายทอดกำลังผ่านโซ่ไปยังล้อหลัง  ทำให้เกิดลักษณะการขับขี่มั่นคงกว่าเดิม  และยังให้อัตราทดกำลังด้วยการเลือกใช้เฟืองทดกำลังที่เหมาะสมสำหรับขับขี่โดยเฉพาะด้วยความเร็วต่ำแต่เบาแรงกว่าในขณะปั่นขึ้นเขาหรือทางชัน

จักรยานBMXเกิดขึ้นประมาณยุค 70  ในทางตอนใต้ของคาลิฟอร์เนีย โดยกลุ่มเด็กกลุ่มหนึ่งได้ปรับแต่งจักรยานขนาดล้อ 20นิ้ว ซึ่งพวกเขาได้แรงบรรดาลใจจากการชมภาพยนตร์ที่เกี่ยวกับการแข่งขันจักรยานยนต์  Motocass  แล้วทำให้เป็นที่นิยมกันมากในตอนนั้น    การแข่งขันจักรยานวิบากแบบ BMX (Bicycle Moto Cross)    ที่มีวงล้อขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 20 นิ้ว ในประเภทความเร็ว(Racing) ได้เป็นที่นิยมกันมากในประเทศสหรัฐอเมริกาและได้แพร่ขยายไปทั่วโลกในเวลาอันรวดเร็ว   หลังจากนั้นไม่นานนักขี่หลายๆคนได้ฝึกท่าทางพลิกแพลงผาดโผนในแบบต่างๆ เพื่อความสนุกสนาน และใช้โชว์ออฟกันในกลุ่มเพื่อนๆ ทั้งยังเป็นการฝึกทักษะในการควบคุมรถได้อย่างดี และเมื่อมีโอกาส ก็มักจะได้นำท่านั้นมาออกโชว์กันในช่วงพักของการแข่งขัน หรือในการโปรโมท์ ให้กับสปอนเซอร์ของตน ซึ่งจะเรียกความสนใจจากผู้คนได้ดีทีเดียว ต่อมาเมื่อมีท่าทางหลากหลายมากขึ้น   นักขี่หล่าวนั้นได้หันมาเน้นฝึกแต่ท่าพลิกแพลง(Tricks)  อย่างจริงจัง
จนกระทั่งได้กลายเป็นกีฬาประเภทใหม่ที่เน้นฝึกเฉพาะแต่ท่าผาดโผนอย่างเดียว  และได้พัฒนาท่าพลิกแพลงเหล่านี้ให้มีความซับซ้อนมากยิ่งขึ้น

สิ่งที่น่าสนใจคือ ในยุคนั้นท่ายังไม่มีมากนัก จึงมีการคิดค้นลีลาต่างๆ ออกมาใหม่ ตลอดเวลา นักขี่แต่ละคนจะมีท่าเป็นของตนเอง ไม่ค่อยจะซ้ำกันนัก นักขี่กลุ่มนี้จึงถูกขนานนามว่า "Freestyler" และได้เริ่มมี การจัดการแข่งขันเฉพาะทางขึ้น นักขี่ที่มีชื่อที่สุด
คนหนึ่งในช่วงนั้น คือ Bob Haro ซึ่งถือได้ว่าเป็น "Father of Freestyle"
(ปัจจุบันเป็นเจ้าของบริษัทจักรยานที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดบริษัทหนึ่ง)

ในราวปี 1985 เป็นต้นมา ทางบริษัทผู้ผลิตจักรยานหลายๆราย ได้มีการผลิตอะไหล่ ที่ทำไว้สำหรับการเล่นท่า Freestyle ได้แก่ตัวถังที่มีที่ยืนตรงหลักอาน, ที่ยืนตรงแฮนด์, ที่ยืนตรงแกนล้อ และตะเกียบฯลฯ  การจัดแข่งขันเริ่มมีมากขึ้นมีการรวมตัวนักขี่ผาดโผน จัดตั้งเป็นทีม Freestyle  อย่างเต็มรูปแบบ ในช่วงนี้เอง ที่สมาคม AFA(American Freestyle Association) ได้เข้ามาผูกขาดในการจัดแข่งขันครั้งใหญ่ๆ นักขี่เอือมกับกติกาหยุมหยิม เช่น Flatland ก็ให้ใส่หมวกกันน๊อก และกรรมการเป็นคนธรรมดาไม่รู้จักการให้คะแนน โดยเฉพาะท่ายากๆหรือท่าใหม่ๆ  แบนนักขี่ที่ไปแข่งงานอื่น  จัดแบ่งรุ่น(Class)ละเอียดยิบ ซึ่งนอกจากจะแบ่งตามรุ่นอายุ ยังมีรุ่นสมัครเล่น(Amateur) และรุ่นมืออาชีพ(Pro) ซึ่งนักขี่จะลงได้หลายรุ่น ปัญหาจึงอยู่ที่คนที่มีฝีมือดียังไม่ยอม Turn Pro ง่ายๆเพราะยังหวงตำแหน่งอยู่ต่อมาในยุค 90  AFA ยกเลิกการจัดแข่ง ทำให้วงการเงียบเหงาไปพักหนึ่ง แต่ก็ได้ Mat Hoffman ซึ่งเป็นนักขี่ ได้ริเริ่ม จัดงานแข่งขึ้นเองชื่อ Bike Stunt Series หรือ BS ซึ่งเป็นการปลุกผีวงการขึ้นมาอีกครั้ง และได้ประสบความสำเร็จอย่างสูง จนกระทั่ง ESPN ช่องกีฬายักษ์ใหญ่ได้มาติดต่อขอซื้อรายการต่อ  จัดให้มีการนำภาพจากการแข่งไปออกอากาศทั่วโลก และต่อมาได้รวบรวมกีฬาสุดขั้วหรือ Extreme Sports เข้าไว้ด้วยกันภายใต้ชื่อ “X-GAMES”

2พี่น้อง กับสุดยอดกีฬา bmx

รูป1.2 ......เกียรติชัย วานิชย์สกุล นักจักรยานผาดโผนทีมชาติไทย ตีลังกากลางอากาศชนิดที่นักกีฬาชาติอื่นได้แต่มองตาค้าง เพราะเป็นท่ายากสุดๆๆ เลยทำคะแนนนำโด่ง 94คะแนน คว้าแชมป์การแข่งขันจักรยานผาดโผนBMX ฟรีสไตล์ ประเภท ปาร์ค กีฬาเอเชี่ยนอินดอร์เกมส์ ครั้งที่2 ที่ สนาม M.U.S.T พาวิลเลี่ยน เขตปกครองพิเศษมาเก๊า ภาพ,3,45.....พี่ชายเจ้า เกียรติชัย ชื่อ โชคชัย ลีลาสุดยอดเหมือนกัน ลอยๆๆพุ่งๆเป็นว่าเล่น ขณะที่นักกีฬาชาติอื่นพยาย้าม พยายามเรียนแบบ ผลร่วงไม่เป็นท่า หามลงเปลไปหลายคน โชคชัย 89.33คะแนน คว้าเหรียญเงิน ท่ามกลางเสียงกรี๊ดๆๆๆของสาวๆๆชาวมาเก๋า ภาพ6 โฉมหน้า 2คนเก่งกล้าบ้าระห่ำ ของกีฬา "เกมวัดใจ" จริงๆๆ เก่งกล้า บ้าบิ่น ภาพfutsal ทีมไทยลงสนามกระซวก"เจ้าภาพ"มาเก๊าไป 7-2ประตู เบอร์10ชื่อ เอกพันธ์ สุรัตน์สว่าง ส่วนอีกคน "เจ้าบัง"อนุชา มั่นเจริญ นักเตะฟุตซอลทีมชาติไทย ขอบคุณครับ .....badphoto

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก Youtube.com โพสท์โดย zapykrys


          เรียกได้ว่าเป็นทั้งไอเดียที่ดีแถมยังมันส์สุด ๆ เลยด้วย สำหรับหนุ่มนักประดิษฐ์ชาวฝรั่งเศส ที่ทำให้ใคร ๆ ก็ตามที่ฝันอยากจะลอยตัวเหนือพื้นสูง ๆ ได้ หรือไม่ก็กระโดดเล่นกับน้ำไปมาเหมือนโลมา ได้ทำตามฝันกันแบบสุด ๆ ด้วยเครื่องเจ็ตพลังแรงดันน้ำนั่นเอง!!

          หนุ่มฝรั่งเศสคนดังกล่าว คือ คุณฟรองกี้ ซาปาต้า จากเมืองมาร์กเซย์ ได้สร้างเครื่องเล่นกีฬาทางน้ำขึ้นมาใหม่ด้วยผลงานที่มีชื่อว่า "Flyboard" โดยสามารถอธิบายได้อย่างง่าย ๆ คือ เป็นแท่นยืนที่มีรองเท้ายึดเอาไว้สำหรับใส่เพื่อความยึดเกาะที่แข็งแรง จากนั้นก็ติดส่วนของแท่นยืนนั้นเข้ากับท่อสายยางขนาดใหญ่ที่เชื่อมต่อกับตัวมอเตอร์ของเจ็ตสกี เพื่อเป็นแรงส่งให้ Flyboard ได้ลอยตัวขึ้นเหนือน้ำ

          ขณะเดียวกัน เมื่อไปยืนบน Flyboard แล้วอยากจะเลี้ยวซ้าย - ขวา ก็จะมีส่วนที่เป็นเหมือนคันบังคับเพื่อควบคุมทิศทางไว้ให้ และจะมีส่วนที่เป็นเหมือนไกปืน ไว้คอยบังคับความเร็วว่าอยากจะให้เคลื่อนไปได้เร็วมากน้อยขนาดไหน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ต้องมีการฝึกการทรงตัวให้ดีด้วย เพราะด้วยความแรงของน้ำที่ได้รับการดันจากตัวมอเตอร์ หากไม่สามารถควบคุมหรือทรงตัวให้อยู่ได้ ก็จะมีปัญหากับการเล่น Flyboard อยู่พอสมควรเหมือนกัน

          ด้านสมรรถนะของเจ้า Flyboard นี้ สามารถอัดแรงดันของน้ำออกมาได้แตะ ๆ 100 แรงม้าเลยด้วย แถมยังสามารถลอยตัวขึ้นเหนือน้ำได้สูงกว่า 9 เมตรเลยทีเดียว ซึ่งด้วยความสูงนี้เอง เลยทำให้ทั้งเขาหรือใครก็ตามที่มาเล่น Flyboard สามารถจัดเต็มท่าทางต่าง ๆ ได้ตามใจชอบเลย ทั้งตีลังกา หมุนตัว ทำท่าโลมา และอื่น ๆ อีกมากมาย

          ทั้งหมดทั้งมวลที่ว่ามานี้ คุณซาปาต้า ใช้เงินในการประดิษฐ์ Flyboard ไปทั้งสิ้น 4,200 ปอนด์ หรือประมาณ 202,000 บาทเท่านั้น ซึ่งเมื่อไปเปรียบเทียบกับเครื่องเจ็ตหรือเครื่องเล่นกีฬาทางน้ำอื่น ๆ ที่มีลักษณะการเล่นแบบเดียวกันนี้ Flyboard ถือว่ามีต้นทุนที่ถูกกว่ามาก ๆ เลยด้วย

บี-บอย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

บี-บอย ในงานเอ็มทีวีสตรีทเฟสติวัล หน้าลานเซ็นทรัลเวิร์ล

บี-บอย (อังกฤษ: B-boy) หรือ บี-เกิร์ล (อังกฤษ: B-girl) คือคนที่ชื่นชอบในวัฒนธรรมฮิปฮอป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเต้นเบรกแด๊นซ์ ที่มาของคำมาจากดีเจฮิปฮอปที่ชื่อ ดีเจ คู เฮิร์ก (อังกฤษ: DJ Kool Herc) ที่สังเกตว่ามีการตอบรับของกลุ่มนักเต้นในขณะที่เขาเปิดเพลงอยู่ โดยได้ตั้งชื่อพวกเขาว่าเป็น บีต-บอย (อังกฤษ: beat-boy) หรือ บี-บอย

กลุ่มบี-บอย สังเกตได้จากการแต่งกาย รสนิยมการฟังเพลง หรือวิถีชีวิต แต่ในปีหลัง ๆ จะดูเฉพาะเจาะจงเฉพาะกลุ่มนักเต้น

การเต้นของนักเต้นบี-บอย จะมี 4 องค์ประกอบพื้นฐาน เริ่มจาก ท็อปร็อก (อังกฤษ: Toprock) องค์ประกอบที่ 2 คือ ดาวน์ร็อก (อังกฤษ: Downrock) หรือ ฟุตเวิร์ก (อังกฤษ:Footwork) องค์ประกอบที่ 3 คือ ฟรีซ (อังกฤษ: Freeze) และองค์ประกอบสุดท้ายคือ พาวเวอร์ (อังกฤษ: Power)

ประวัติ[แก้]

เบรกกิ้ง (Breaking) หรือ บี-บอยอิ่ง (b-boying) โดยทั่วไปจะเรียกกันในชื่อ Breakdance (เบรกแดนซ์) เป็นรูปแบบการเต้นที่พัฒนา ในส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมฮิปฮอป ในกลุ่มวัยรุ่นคนดำและละตินอเมริกา ในเซาท์บรองซ์ในระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1970 คำว่า บี-บอย มาจากคำว่า เบรกบอย (break boy) ด้วยเหตุผลที่พวกเขาจะเป็นพวกเต้นโดยเฉพาะ.^[1][2][3]โดยจะเต้นทั้งในแนวเพลงฮิปฮอป, ฟังค์ และ แนวเพลงอื่น ๆ ด้วยที่มักเป็นดนตรีรีมิกซ์ ที่คั่นระหว่างเพลงพัก

4 องค์ประกอบเบื้องต้นมาจากรากฐานในการเต้น เบรกกิ้ง (Breaking) องค์ประกอบแรกคือ ท๊อปร็อก (TopRock) คำศัพท์ที่ว่านี้จะหมายถึง เป็นการเต้นที่ มีรูปแบบเป็นลักษณะยืนเต้นซึ่งแปลตรงตัวเลยตามคำคือ Top แปลว่าด้านบน Rock คือการเขย่าหรือโยก นั่นเอง องค์ประกอบที่ 2 ดาวน์ร็อก (Downrock) แปลตรงตัวอีกเช่นกัน คือ Down แปลว่า ด้านล่าง Rock แปลว่าเขย่าหรือโยก แปลรวมกันคือ การเต้นแบบด้านล่าง ซึ่งจะเรียกกันอีกอย่างว่า ฟุตเวิร์ก (Footwork) เป็นการเต้นลงบนพื้น องค์ประกอบที่ 3 คือ ฟรีซ (Freeze) เป็นท่าจบ โดยจะ จะหยุดโพสท่าต่างๆ เมื่อต้องการที่จะทำการจบการเต้น หรือ ต้องการหยุดตามจังหวะเพลง อาจจะเป็นท่าโพสท่าแบบธรรมดา หรือ เป็นท่าที่ผาดโผนก็ได้ เช่น โพสแบบกลับหัว องค์ประกอบที่ 4 คือ พาวเวอร์มูฟ (Powermove) เป็นท่าที่ใช้พลังของ ร่างกายและแรงเหวี่ยง โดยส่วนใหญ่จะเป็นการเล่นท่าที่ผาดโผนโดยเป็นส่วนของในการเคลื่อนไหว ในการทำท่าหมุนบนพื้นหรือบนอากาศ

คำว่า เบรกแดนซ์ซิ่ง (breakdancing) จะยังไม่เป็นที่ยอมรับในวัฒนธรรมฮิปฮอป เพราะเป็นคำที่แต่งขึ้นมาโดยสื่อมวลชนเพื่ออธิบาย การเบรกกิง หรือ บี-บอย บนถนน ผู้บุกเบิกรูปแบบศิลปะส่วนใหญ่และผู้ฝึกที่โด่งดัง เรียกท่าเต้นดังกล่าว ว่า บี-บอยอิง (b-boying)^{[4][5][6][7][8]}

พื้นฐานการวางเท้า

        ถือว่าเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษที่จะต้องมีความรู้สึกถนัดกับการวางเท้าในการเล่นสเก็ต โดยการใช้เท้าข้างหนึ่งวางด้านหน้าขณะที่ไถสเก็ต ส่วนเท้าอีกข้างใช้ในการดันแผ่นให้ไปข้างหน้า อย่างไรก็ตาม, บางคนอาจจะตัดสินใจยากที่จะเลือกว่าตนเองถนัดเท้าไหนกันแน่

ถ้าคุณถนัดในการไถแผ่นสเก็ตโดยใช้เท้าข้างซ้ายวางข้างหน้า นั่นก็หมายความว่าคุณถนัดในการวางเท้าซ้ายนำนั่นเอง

Regular (เรกูล่า) คือ ชื่อเรื่อกสำหรับผู้ที่ถนัดในการวางเท้าข้างซ้ายไว้ข้างหน้า ส่วนเท้าขวาของเขาใช้ในการดันแผ่นให้ไปข้างหน้า

Goofy (กูฟี่) คือ ชื่อเรื่อกสำหรับผู้ที่ถนัดในการวางเท้าข้างขวาไว้ข้างหน้า ส่วนเท้าซ้ายของเขาใช้ในการดันแผ่นให้ไปข้างหน้า

การวางเท้าทั้งสองแบบนั้น ไม่ได้หมายความว่า การวางเท้าแบบใดแบบนึงนั้นผิด แต่มันขึ้นอยู่กับว่าแต่ละคนถนัดแบบไหนนั้นเอง

ตอนนี้คุณก็ทราบพื้นฐานการวางเท้าแล้ว ดังนั้นเลือกการวางเท้าอย่างใดอย่างหนึ่ง

วิธีการตรวจสอบแบบง่ายๆ ว่าคุณถนัดเท้าไหนในการเล่นสเก็ต เรานำมาเสนอ 2 วิธีดังนี้

#1 - ขั้นบันได ยืนหันหน้าไปทางบันไดขั้นแรก แล้วเดินขึ้นขั้นบันไดแบบธรรมชาติที่สุด เท้าข้างที่ยื่นออกไปก่อนนั้น นั่นคือเท้าข้างที่ใช้วางข้างหน้าตอนเล่นสเก็ต

#2 - สไลด์ วิธีนี้ได้ผลดีเยี่ยม โดยการเดินบนพื้นลื่นๆ หรือสวมถุงเท้า แล้ววิ่งช้าๆ แล้วหยุดให้เท้าสไลด์กับพื้นในขณะที่ยืนอยู่ เท้าที่วางอยู่ด้านหน้า เท้าข้างนั้นแหละ ที่ใช้วางด้านหน้า ขณะที่เล่นสเก็ต

ท่า Frontside 180 kickflip (f/s flip)          เป็นท่าที่รวมเอาท่าสองท่ามา รวมกัน ระหว่างท่า frontside 180 และท่า kickflip ดังนั้นคุณต้องแน่ใจว่า คุณสามารถเล่นท่าทั้งสองท่าได้ดีแล้ว ก่อนที่จะมาหัดเล่นท่านี้

.:Description (รายละเอียด)

ขณะที่ไถแผ่นอยู่นั้น ผู้เล่นจะกระโดดแล้วหมุนตัวของเขาพร้อมกับแผ่น 180 องศา โดยที่แผ่นจะปั่นจากการใช้เท้าเตะ .:Technique (ขั้นตอน)  1. ไถแผ่นมาด้วยความเร็วที่พอเหมาะ 2. วางเท้าหลังบนส่วนเทล และเท้าหน้าวางเฉียง 45 องศา 3. ย่อเข่าทั้งสอง และให้ไหล่อยู่ในลักษณะที่จะเล่นท่า fs 180 แล้วใช้เท้าหลังป๊อปส่วนเทล แล้วใช้เท้าหน้าเตะแผ่นแบบท่า คิกฟลิป แต่ให้เตะดึงแผ่นให้ขึ้นสูง เพราะมันจะทำให้แผ่นง่ายต่อการ หมุนและปั่นในเวลาเดียวกัน 4. ให้ยกเท้าทั้งสองให้สูงพอที่จะทำให้แผ่นไม่โดนเท้า 5. แล้วให้ใช้เท้าจับแผ่น โดยให้ล้อลงทั้งสี่ล้อพร้อมกัน 6. แล้วให้ย่อเข่าเล็กน้อย แล้วปล่อยให้แผ่นเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างสมบูรณ์

ข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ http://riskskateboard.cjb.net/

เล่นสเก็ตอย่างไรให้ปลอดภัย

          การเล่นกีฬาทุกชนิด มีโอกาสเกิดอันตรายได้หากผู้เล่นเล่นไม่ถูกวิธี หรือประมาทหรือหักโหมเกินกำลังการเล่น สเก็ตเองก็เช่นกัน หากเรารู้หลักปฏิบัติ มีสมาธิในการเล่น ไม่ประมาท หรือทำอะไรเกินความสามารถเราก็สามารถใช้   สเก็ตในการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพได้อย่างปลอดภัย

อุปกรณ์ป้องกัน และหมวกกันน็อค

         มีความสำคัญอย่างยิ่งที่จะป้องกันไม่ให้ผู้เล่นบาดเจ็บจากการล้ม สนับมือ สนับศอก และสนับเข่า จะทำหน้าที่ป้องกันส่วนต่างๆ ที่โดยมากจะใช้สำหรับรับแรงกระแทกในขณะล้ม หมวกกันน็อค เป็นไปได้ก็ใส่ไว้ทุกครั้ง เพื่อเพิ่มความปลอดภัยให้แก่ผู้เล่น และการใส่อุปกรณ์ป้องกันเหล่านี้ ควรใส่ให้กระชับในแต่ละส่วน เพื่อป้องกันการหลุดลื่นออกไป โดยเฉพาะหมวกกันน็อค จะต้องใส่ให้พอดีศรีษะ ไม่หลวมหรือเลื่อนไปมา

การฝึกทักษะการล้ม

        บางคนอาจคิดว่า ต้องฝึกด้วยหรือ คำตอบคือควรต้องฝึก เพราะการล้มอย่างถูกวิธีจะช่วยเซฟเราจากการบาดเจ็บภายในได้เป็นอย่างดี มีอุปกรณ์ป้องกันแล้ว ก็ต้องล้มให้เป็นด้วยเราจะล้มไปด้านหน้า และหลีกเลี่ยงการล้มไปด้านหลัง เนื่องจากไม่มีอุปกรณ์ใดๆ ป้องกันด้านหลังเลยในกรณีล้มไปด้านหลัง ห้ามใช้แขนข้างเดียวรับน้ำหนักพยุงตัวจากการกระแทก เพราะน้ำหนักตัวผู้เล่น รวมกับแรงกระแทกกลับมาจากพื้น จะทำให้กระดูกแขนไม่สามารถรองรับได้ ถ้าโชคดีหน่อย ก็แค่ปวดนิดหน่อย ถ้าแรงๆ หรือน้ำหนักตัวมาก กระดูกแขนจะรับไม่ไหวสามารถดูวิดีโอฝึกสอนพื้นฐานการเล่นสเก็ตได้ที่ www.youtube.com/frozwheel และค้นหาคำว่า Basic skating ซึ่งมีด้วยกันทั้งหมด 5 บทเรียน

เล่นอย่างระมัดระวัง ไม่คึกคะนอง เกินความสามารถ

ข้อนี้สำคัญ โดยเฉพาะกับเด็กๆ หรือวัยรุ่น

        ในกรณีเด็กๆ ส่วนมากเวลาเล่นสเก็ตด้วยกัน จะชอบเล่นวิ่งไล่จับกัน มีผู้ไล่ตาม และผู้วิ่งหนีวิ่งอย่างรวดเร็วจนเกินความสามารถตัวเองโดยไม่รู้ตัวเพื่อหนีไม่ให้โดนเพื่อนไล่จับทัน ในจังหวะนี้หากเสียการทรงตัวขึ้นมา จะล้มกระแทกแรงกว่าปกติ เนื่องจากความเร็วค่อนข้างสูง ดังนั้นผู้ปกครองจึงควรคอยหมั่นเตือนหากเห็นว่าเด็กๆ เริ่มเล่นเร็วและแรงขึ้น เพื่อความปลอดภัย

        ศึกษาสถานที่ที่เราใช้เล่น ให้ปลอดภัยจากรถยนต์ หรือสิ่งของอื่นๆ ที่สามารถแตกหัก และมีมุมมีเหลี่ยมแปลมคม เพื่อป้องกันอุบัติเหตุจากการล้มกระแทกชนกับสิ่งของดังกล่าว

หากสถานที่ที่ใช้เล่นนั้นมีรถวิ่งผ่านไปมา ควรเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น และไม่ควรใช้หูฟังฟังเพลงดังๆ ทำให้ไม่ได้ยินเสียงแตรรถ หรือเสียงรอบข้างใดๆ

รูปภาพของกีฬาสเก็ตบอร์ด